Görünmeyenin özgürlüğü
Kimse görmese bile yine yaşar mıydık bu hayatta? Keyif alır ve güler miydik inatla? Peki ya iyilik yapar mıydık? Paylaşmadan, söyleyip anlatmadan, başkalarına göstermeden yapar mıydınız? Güzellikleri ve iyilikleri inatla paylaşmak, tüm karanlığın karşısında yanan en eşsiz ışık bu belki de…
Peki paylaşma şansımız olmasaydı bugün sahip olduğumuz iletişim fırsatları olmasaydı? Siz, iyi olmaktan geri durur muydunuz? Çağımızın en büyük sorunu haline gelen güzel görünme ve -miş gibi görünme problemleri. Sosyal ağlarda birbirimizin hayatlarını görüyor ve zihnimiz durmaksızın çalışıyor. Kendimize aynı soruyu soruyoruz “Çok mutlular ama nasıl?” Belki hepimiz şunu biliyoruz, çok büyük ve özel olmayan anları muazzam bir anmış gibi görünebildiğini. Muazzam bir cazibesi var. Onu paylaşan kişi için muhteşem bir yaklaşım. Peki onu görenler için? Kendimizi sorguladığımız anlar ne olacak?
Aslında sormak istediğim bu değil. Merak ettiğim konu çok az ya da hiç paylaşım yapmayan büyük bir sessizler ordusu. Onlar ne yapıyorlar? Hayatları nasıl sahi? Nelerden hoşlanıyor ya da yeni sevgilileri kim? Yoksa hiç mutlu değiller de ondan mı paylaşmıyorlar, belki bir seçimdir bu…
Meselenin özü kimse görmediğinde bile iyi olabilmekte… Hatta görünmezken bile sevgiyi yayabilmekte.
Hayatın bu eşsiz duygusu sevgiyi ve iyiliği çalışma hayatından her alana yayan tüm güzel insanlar ve hatta paylaşmaktan çekinen sessiz güzellikler dolu insanlar, iyi ki… iyi ki varsınız, sevgi ve iyiliği yaşıyorsunuz…
Mehmet Göksel Orhan
07 Şubat 22
00:24
